Pedigree

De speels geplaatste cilindrische torens met dieren als symbool uit de omgeving geven de beweging op de rotonde mee. Pedigree.

Nicolas Dings laat in zijn werk een driedimensionale wereld zien, die het midden houdt tussen weemoed en verlangen. Hij werkt in brons, keramiek en kunststof, maar ook met gevonden voorwerpen en tekst. Daarmee schept hij een kaleidoscopisch oeuvre dat commentaar geeft op de wereld om hem heen. In 2019 verscheen hierover een lijvig boek genaamd “zimmer frei” (van hoofgalerie/uitgeverij van spijk) met een dwarsdoorsnede van zijn veertigjarig kunstenaarschap. In een vroegere catalogus annus horribilis uit 1993 (kunstvereniging diepenheim) schetste hij al een tijdsbeeld, dat nu werkelijkheid is geworden.

In 2020 sloten musea de deuren, exposities werden afgelast en manifestaties doorgeschoven. Als beeldend kunstenaar kon dings daar niet anders op reageren dan door te werken, zijn atelier was nu immers de meest veilige plek op aarde. Het publiek bestond slechts uit een persoon: de maker zelf. Nu we langzamerhand weer in ons normale doen komen, zal dat de neerslag zijn: een ontregeld universum. Nicolas Dings verbeeldt de crisis niet door verwijzingen of vermaningen maar door tekens aan de wand (en op de vloer) die doen verlangen naar een betere wereld.